Als journalist, presentator, film- en programmamaker heb ik een netwerk. Mensen op wie ik terug kan vallen als ik aan hoor- en wederhoor wil doen. Ook hou ik een (knipsel)archief bij voor research. Eens gegeven visitekaartjes bewaar ik en als ik een uurtje over heb dan zet ik ze (eventueel) in mijn digitale adressenboek, waarna ik het kaartje vernietig.

Van veel mensen heb ik een mailadres, telefoonnummer en huisadres. Zij hebben het mijne waarschijnlijk ook. Op FaceBook en LinkedIn heb ik meer dan 1000 ‘vrienden’.

Per jaar schoon ik minimaal één keer mijn digitale adressenbestanden op. Als ik me iemand niet meer kan (of wil) herinneren dan verdwijnen diens gegevens definitief uit mijn computers.

Als iemand mij om een adres vraagt dan geef ik dat niet, maar vraag ik die persoon om die vraag per mail aan mij te stellen en dan stuur ik dat bericht door aan degene wiens adres ze willen hebben. Dan kan die zelf beslissen wat er met zijn of haar gegevens gebeurt.

Als iemand vindt dat ik zijn of haar adres niet (meer) mag hebben dan volstaat een mail aan mij en dan verwijder ik diens gegevens. Stuur wel een kopie van je paspoort mee :))